Rzetelne. Na czas. Wszechstronne.

Całkowity koszt przeprowadzenia badań i/lub wydania opinii przedstawiany jest przed rozpoczęciem badań, po wstępnym zapoznaniem się z charakterystyką sprawy oraz stopniem jej złożoności. Podawany koszt jest całościowy, tj. obejmuje - dojazd na miejsce prowadzenia badania, przeprowadzenie badań testowych, przeprowadzenie wywiadu psychologiczno-seksuologicznego, opis i interpretacja uzyskanych wyników, sformułowanie opinii psychologiczno-seksuologicznej z przedstawieniem wniosków z badania, uzasadnieniem teoretycznym oraz odniesieniem się do wcześniejszych badań (jeżeli takie zostały przeprowadzone).

Badania przeprowadzane są w miejscu, w którym przebywa świadek, osoba osadzona lub tymczasowo aresztowana. Z tego powodu całkowity koszt opinii jest niższy niż w przypadku tradycyjnych badań wiążących się z koniecznością transportu osoby opiniowanej przez funkcjonariuszy do miejsca pracy biegłych sądowych. Unika się również kosztów i zasobów związanych z asystą funkcjonariuszy policji lub służby więziennej na czas badania. Jedynym kosztem dodatkowym jest zatem dojazd do miejsca prowadzenia badań wskazanego przez zleceniodawcę.

Jeżeli potrzebujesz wcześniejszej wyceny, napisz wiadomość lub zadzwoń.

Tak, prowadzę również badania na zlecenie osób prywatnych, należy jednak pamiętać o kilku istotnych kwestiach. 

Wynik badania na zlecenie samej osoby badanej (w przeciwieństwie do badań zleconych przez sąd lub prokuraturę) może nie zostać uznany przez sąd prowadzący daną sprawę. Należy również pamiętać o tym, że opinia pozaprocesowa na użytek wymiaru sprawiedliwości nie jest produktem, który można kupić. Wynik opinii może być zarówno „pozytywny”, jak również „negatywny” dla osoby, której dotyczy opinia. Fakt uiszczenia opłaty za wydanie opinii nie oznacza, że opinia ta musi być „pozytywna” dla osoby badanej, innymi słowy, nie jest to usługa zbliżona do pracy adwokata. 

Koszt badania jest taki sam w przypadku badań wykonywanych pozaprocesowo, jak w przypadku opinii wydawanych przeze mnie, kiedy zleceniodawcą jest sąd, prokuratura, jednostka policji.

Przeczytaj więcej o znaczeniu opinii pozaprocesowych w postępowaniu karnym oraz cywilnym:

1. Eichstaedt, K. (2016). Znaczenie opinii prywatnej w postępowaniu karnym. Prokuratura i Prawo, (4).
2. Drozdowska, U. (2017). Dopuszczalność wykorzystania tzw. opinii prywatnych w cywilnych procesach medycznych–uwagi na tle prawa pacjenta do dokumentacji medycznej. Białostockie Studia Prawnicze, 2(22), 121-137.

Tak, psycholog seksuolog dysponuje wiedzą oraz umiejętnościami umożliwiającymi odniesienie się do ewentualnych zaburzeń preferencji seksualnych występujących u badanego, co po nowelizacji kodeksu postępowania karnego znajduje odzwierciedlenie w normach prawnych.

Zgodnie z treścią art. 354a. kodeksu postępowania karnego, Obowiązek wysłuchania psychologa i psychiatrów: „[…] § 1. Przed orzeczeniem środka zabezpieczającego, o którym mowa w art. 93a rodzaje środków zabezpieczających § 1 Kodeksu karnego, albo nakazu lub zakazów, o których mowa w art. 39 katalog środków karnych pkt 2–3 Kodeksu karnego, orzeczonych tytułem środka zabezpieczającego, sąd wysłuchuje: 1) biegłego psychologa; […] 3) w sprawach osób z zaburzeniami preferencji seksualnych – biegłych wskazanych w pkt 1 i 2 oraz biegłego lekarza seksuologa lub biegłego psychologa seksuologa. […]”. 

Zgodnie z treścią art. 11. Ustawy z dnia 22 listopada 2013 r. o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób: „[…]  celu ustalenia, czy osoba, której dotyczy wniosek, wykazuje zaburzenia, o których mowa w art. 1 pkt 3, w postaci upośledzenia umysłowego, zaburzenia osobowości lub zaburzenia preferencji seksualnych, sąd, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku, powołuje: […] 2) w sprawach osób z zaburzeniami osobowości ponadto biegłego psychologa, a w sprawach osób z zaburzeniami preferencji seksualnych – ponadto biegłego lekarza seksuologa lub certyfikowanego psychologa seksuologa […]”.

Zob. również w. Łakomy, A. (2020). Opiniowanie w zakresie zaburzeń preferencji seksualnych – uwagi na tle art. 202 § 3. Prokuratura i Prawo: „[…] trzeba zauważyć, że nic jednak nie stoi na przeszkodzie uprzedniemu powoływaniu w sprawach biegłego psychologa seksuologa w zakresie uzyskania opinii co do stwierdzenia ewentualnych zaburzeń preferencji seksualnych. W świetle brzmienia art. 202 § 3 k.p.k. powołanie lekarza seksuologa powinno być poprzedzone ustaleniem, czy u danego podejrzanego (oskarżonego) stwierdzono zaburzenia preferencji seksualnych. Ustalenia te można poczynić na gruncie art. 193 k.p.k. i w tym zakresie wykorzystać wiedzę psychologów seksuologów, którą uznać należy za wystarczającą w zakresie oceny występowania u podejrzanego zaburzeń preferencji seksualnych (w szczególności uzasadnionego podejrzenia co do ich występowania). Twierdzenie to wzmacnia postawa ustawodawcy wyrażona w uchwalonej ustawie z dnia 22 listopada 2013 roku o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób14. Szeroko komentowana regulacja, zwana potocznie „ustawą o bestiach”, dopuszcza w art. 11 możliwość udziału w opiniowaniu w zakresie ustalenia zaburzeń preferencji seksualnych lekarza seksuologa lub certyfikowanego psychologa seksuologa […]”.